Het Eerste Kleine Huis krijgt beetje bij beetje vaste vorm. De bouw van het huisje bevindt zich in de ‘dakpannenfase’. Er zijn nog slechts twee man aan het werk, Jorge en Angel. De bouw vordert hierdoor langzaam, maar de mannen verstaan hun vak en er wordt prima werk afgeleverd. Aan het einde van vorige week […]
Dakpannen en Binnenmuren Meer lezen »
Gisteravond zijn Ruud en ik weer thuis gekomen op ons eiland, na een zesdaags bezoek aan Nederland. Het was fijn om weer even terug te zijn en iedereen weer te zien en te spreken. Maar de reis zelf was wel weer een surrealistische ervaring. Het was stil en leeg op de vliegvelden. Hieronder zie je
Het is nu ruim een maand geleden dat we vanuit het Boeddhahuis verhuisden naar het Grote Huis op onze finca. De tijd vliegt, als je het naar je zin hebt. Maar het heeft echt even geduurd, voordat Ruud en ik het naar ons zin kregen in ons nieuwe onderkomen. Dat was onverwacht. We voelden ons
Now You Are Here; What Do You Do? Meer lezen »
Dak Twee is af. Dat wil zeggen: het dak is dicht en de nok is afgesloten. Ruud vierde het heugelijke feit vanmiddag met blikjes Tropical voor de bouwvakkers. Vanaf morgen kunnen ze beginnen met de afwerking. Vanavond na mijn werk kon ik het niet laten om het Eerste Kleine Huis mét dak van alle kanten
Nu het Grote Huis (bijna) af is, komt de bouw van het Eerste Kleine Huis eindelijk uit de pauzestand. Vorige week al werd het hout voor het dak geleverd en geschilderd in een werkplaats van Óscar. Afgelopen maandag begonnen twee timmermannen in dienst van het bedrijf van Óscar met het opbouwen van het dak. In
Hieronder zie je onze laatste verhuisdozen liggen, op weg naar de papiercontainer. Wederom een klein mijlpaaltje neergezet in het traject van ons Grote Plan. Behalve een paar dozen die we op de twee zoldertje van het Grote Huis als bewaardozen gebruiken, zijn er geen uit te pakken verhuisdozen meer! Gisteren gingen ze leeg, nadat
Nu het Grote Huis staat en bewoond wordt, is het tijd om het ook officieel te gaan ‘dopen’. Het beestje moet een naam. Ruud en ik zijn al een paar maanden aan het wikken en aan het wegen. Afgelopen zaterdag hakten we de knoop door. We kochten de bijbehorende letters voor het naamplaatje op de
We zijn op orde, min of meer. Na ruim twee veel te drukke weken hebben Ruud en ik alles rond ons nieuwe huis weer enigszins op de rit staan. We begonnen, zoals ik al eerder schreef, met een ‘omgekeerde verhuizing’ – eerst de meubels in het huis, dan pas schoonmaken. Noodgedwongen. Want de oplevering kwam
Het is zover. Ons thuis staat sinds eergisteren, woensdag, tussen de fruitbomen en de dennebomen aan de Camino de Pinto, met uitzicht op de oceaan. Dank je wel voor de kaart, ma. Zie je wel dat je gewoon post kunt sturen naar ons zomereilandje? Kwam precíes op de verhuisdag aan… Doodmoe en helemaal op,
Nog twee nachtjes slapen voordat het Boxspringbedevent begint. Ruud en ik zijn druk aan het verhuizen. Het is onze meest chaotische verhuizing ooit. Met Spanjaarden valt niet te plannen (of geldt dat alleen voor Palmero’s?). We moeten ons voortdurend aanpassen. Helemaal gek word je ervan. Maar iedereen doet zijn best en zoals zo vaak op