Nog Drie Nachtjes Slapen…

… en dan is het 30 september. In de nacht van 30 september op 1 oktober is er de boxspring van het Grote Huis en slapen wij voor het eerst niet meer in het verschrikkelijke Boeddhahuisbed, waarop we het nu al ruim anderhalf jaar uithouden. Maar voor het zover is, moet er nog steeds veel werk worden verzet…

Afgelopen vrijdag was dé dag. Met een vrachtwagen van Óscar en twee sterke verhuishulpen, ook gestuurd door Óscar, werden de grote meubels naar het Grote Huis gebracht. Vanuit de container op de finca en vanuit het Boeddhahuis. We waren erg blij met de hulp. Vooral het gesjouw van zware kasten, eerst uit de container, dan deels weer ín de container (de kasten voor de beide kleine huizen) en deels de vrachtwagen op en de vrachtwagen weer af, ging ons niet in de koude kleren zitten.

 

Maar dan opeens staat het Grote Huis vol met meubels. Heel onwezenlijk om het ingepakte huisraad na ruim achttien maanden weer terug te zien.

 

Dit weekend is Ruud druk bezig geweest met het afronden van het montagewerk in de bijkeuken en de grote kantoorkast, die we hebben bedacht. Ook het onderstel voor de bedden staat klaar, in afwachting van de rest.

 

Ondergetekende hield zich bezig met schoonmaakwerk en het schuiven van dozen. Eindelijk kon ik een begin maken met het grote uitpakfestijn. Het cirkeltje van uitruimen, inpakken, oud huis verlaten, uitpakken, inruimen, nieuw huis intrekken is eindelijk rond.

 

Nog drie nachtjes slapen in het Boeddhahuis… Het afscheid nadert. Dat geeft soms een beetje een melancholiek gevoel. In het Boeddhahuis deden we onze eerste indrukken van het nieuwe leven op La Palma op. We beleefden er een tijd vol intense ervaringen. Dat laten we nu allemaal achter, binnenkort. Maar ach, slapen op een boxspring en geen harde bedplank meer in je rug te voelen. Wakker worden met uitzicht over een blauwe oceaan. Wonen in een op maat gemaakt huis, precies zoals we het willen hebben. Eindelijk wonen in het huis tussen de sinaasappelbomen en de avocadobomen, waar we gedurende de afgelopen anderhalf jaar zo druk mee zijn geweest. Mja, een beetje melancholie mag, maar de nieuwe plek is beter. Nog drie nachtjes slapen…