Na de ouders van Ruud weet nu ook mijn moeder waar we tegenwoordig wonen. Afgelopen vrijdag landde zij, samen met Ruud, voor het eerst op het vliegveldje van La Palma. Haar laatste vliegreis was 35 jaar geleden.
Vooraf zagen we een beetje op tegen de vlucht naar het eiland voor haar. De assisentie op Schiphol doet echter wonderen en bij aankomst deed de assistentie op het vliegveld van La Palma de dienstverlening aan moeder nog eens dunnetjes over. Fris en monter stapte er zo op de vroege vrijdagavond een breed lachende oudere dame in een groen vestje door de grote schuifdeuren van de aankomsthal van SPC. Welkom op La Palma!
Inmiddels heeft moeders het vakantiegevoel al behoorlijk te pakken.
Ook op de finca voelt ze zich al helemaal thuis. Ze is nog maar twee dagen hier, maar zit elke avond al uiterst professioneel als een echte ‘abuela’ voor de deur van het huis op een stoeltje naar de zonsondergang te kijken. Dat is nog eens snel inburgeren! Het enige dat ontbreekt zijn nog twee of drie ‘omaatjes’ naast haar, op een bankje.
Die zonsondergangen blijven prachtig. Ze zijn erg mooi op het moment. Deze hieronder is van gisteren.
Zelfs Auke wordt er stil van.
Ook de maan is prachtig, in het schemerlicht van de eerste vijftien minuten net na zonsondergang.
Pas als de maan vol is, keert moeder weer terug naar Nederland. Tot die tijd: vakantie!
Dat zou mooi zijn 3 zussen naast elkaar
Wat fijn dat het allemaal goed is gegaan en wat ziet ze er heerlijk ontspannen uit!