Een wereld van verschil

Gisteren heeft Ruud me uitgelegd hoe ik foto’s van streetview kan opslaan als plaatje op de laptop. Rund als ik soms ben, was ik daar zelf nog niet opgekomen. Maar. Nu kan ik laten zien hoe ons toekomstig woonadres eruit ziet. (Speciaal voor mijn moeder).

 

We komen aanrijden vanaf de oceaan over de Camino de Pinto. We rijden richting het dorp. Links zie je het schuurtje dat een monument is, waarover ik gisteren schreef.

 

Hier staan we een paar meter dichter bij ons kavel. Links is de afslag naar de Camino de la Capilla. Dit is een klein betonweggetje dat later overgaat in een zandpad. Als je deze weg een paar honderd meter oprijdt, kom je bij de ingang van ons kavel. Je komt dan uit op het betonweggetje dat halverwege door het terrein loopt.

Rechts gaat het wandelpad waarover ik gisteren schreef, de route tussen de Mercadillo en de Mirador de los Dragos, de barranco in.

 

Weer een paar meter verder. Links zie je het bosperceel dat onder onze toekomstige finca ligt. Deze foto’s zijn uit 2013. Er staat nu meer struikgewas en kreupelhout op dit perceel. We hopen maar dat het niet nog hoger groeit (vanwege het uitzicht). Het zou mooi zijn als we hier en daar een boompje zouden kunnen omzagen…

 

Nog weer een paar meter verder. We staan nu op het punt waar de Camino de Pinto ons kavel binnen gaat. Links zie je de muren van de onderste twee terassen. Helaas lopen deze muren niet door. Na ongeveer vijftien meter gaan ze over in taluds (rotshellinkjes).

Rechts van de weg gaat een piepklein vergeten paadje de baranco in. Het vergeten weggetje en de helling van de baranco tot aan de beekbedding horen nog bij ons kavel.

 

Weer een paar meter verder zitten we midden op ons kavel. Links zie je muren van het middelste en het hoogste terras. Ook zie je de cuarto de apero, het schuurtje, dat al op ons terrein staat. Misschien gaan we het verbouwen tot ons woonhuis of een vakantiehuis. Misschien blijft het een schuurtje, met kantoor, en komt ons woonhuis direct onder het schuurtje op het middelste kavel te staan. Alles hangt af van de mogelijkheden die de architect ziet en de mogelijkheden van ons budget.

 

Nog weer een aantal meter verder staan we op de andere hoek van ons kavel. We zijn omgedraaid en kijken terug, op ons kavel, richting oceaan. Het muurtje helemaal rechts in de hoek is van het onderste terras van onze bovenbuurman.

 

Een wereld van verschil!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven