De eerste keer op La Palma was in mei 2007. In Nederland waren we net verhuisd naar Almelo en we hadden daarom eigenlijk geen geld om op vakantie te gaan. We vonden een klein huisje, niet duur en wel heel leuk, op de website van Oceaanzicht. Even buiten het dorpje Tijarafe, dat ook aan de westkust van La Palma ligt. We waren een week op het eiland.
Het huisje is inmiddels niet meer te huur, geloof ik. De website van Oceaanzicht kunnen we echter van harte aanbevelen, als je een leuk vakantiehuis zoekt in het noordwesten van La Palma. Uhmm, vanaf pakweg eind 2019 gewoon een reservering bij ons maken, natuurlijk. Hele leuke huisjes…
De wereld rond de Roque de los Muchachos (2.400m hoog) maakte destijds veel indruk op me.
Ook onze wandeling naar de Volcan de San Antonio, in het zuiden van het eiland en gelegen halverwege de beroemde Ruta de los Volcanes vond ik spectaculair.
Het toeval, of het noodlot, bepaalde dat we op de zondag van onze vakantieweek onze huisbaas naar het ziekenhuis aan de oostkant van het eiland moesten rijden. Zij was lelijk gevallen en had een aantal ribben gebroken. Als blijk van dank trakteerde zij ons na haar behandeling op een verlate zondagmiddaglunch op het inmiddels verdwenen terras pal aan de zee bij El Remo. Een superrelaxte plek, met heerlijk eten onder een dak van losse planken en golfplaten, pal aan de zee. En een zeer indrukwekkende cheffin-gastvrouw-met-sigaar. Ik voelde me in Zuid-Amerikaanse sferen. We zijn er nog vaak terug geweest. Zonder dit toeval hadden we het verscholen plaatsje tussen de bananenplantages nooit kunnen vinden. Door dit toeval ontdekten we dat onder de vernislaag van de Tien Highlights van La Palma, die je in alle reisgidsjes kunt terugvinden, een tweede veel diepere en mooiere laag schuil gaat. Een atmosfeer van eenvoud en vriendelijkheid. Een wereld van Traagheid en Landerigheid zonder te vervelen. Een ritme van rust en ruimte. Een wereld vol ontspanning vanuit kleine dingen die het leven mooi kunnen maken.
Zo bleven we hangen aan La Palma. In 2009 kwamen we er voor de tweede keer. Daarna elk jaar en de laatste jaren meerdere keren per jaar.
