Ruud was jarig, eergisteren. We vierden zijn verjaardag voor de derde keer op La Palma. En al voor de 30ste keer, traditiegetrouw, met ons 2, zonder verjaardagsvisite.
Het was een dag met prachtig zonnig weer. We besloten om op onze moutainbikes een tocht te maken over de kleine weggetjes beneden Puntagorda, zover mogelijk naar het zuiden, totdat we zouden moeten stoppen bij de barranco die tussen ons dorp en het gehucht Tinizara ligt. Bij die barranco houden de kleine weggetjes op.
We deden er de hele middag over, zonder dat we heel erg veel kilometers maakten. We bekeken de grote avocado-plantages, omdat er altijd iets te leren valt. We genoten van het zonlicht, het groene landschap en de wijde vergezichten over de oceaan.
Op de laatste foto van het blok hierboven zie je een huis dat enige tijd geleden door Óscar is gebouwd. Op de foto hieronder zie je het model zwembad dat hij ook bij ons Eerste Kleine Huis wil gaan aanleggen. Alleen de oriëntatie naar de zee is bij ons anders, namelijk over de lange zijde.
We reden langs het andere ‘zwembad’, de Balsa. Eén van de twee grote waterbekkens waar het irrigatiewater voor het dorp wordt opgeslagen. De Balsa is weer helemaal gevuld. Dat is lang geleden!
We staan er op een middag als deze altijd nog versteld van dat we op deze plek mogen wonen. Het is hier zo mooi, en er is zoveel ruimte.
Na ons bezoek aan de grote avocadoplantages, klommen we langs het kerkhof van het dorp een meter of tweehonderd naar omhoog om onze fietsmiddag te vervolgen op de Pista del Canal. Wederom naar het zuiden.
Op de Pista del Canal keken we nog eens goed naar het tuinontwerp van één van de vakantiehuizen die daar staan. Zo’n terrasje ziet er leuk uit en is toch redelijk eenvoudig te ontwerpen, lijkt ons. Toch?
Dat is al moeilijker met het stukje tuinontwerp hieronder. We gaan het te zijnertijd tóch proberen.
Langs de pista ligt ook de heuveltop van Don Pancho. Aan deze top bewaren we goede herinneringen. Aan de voet van de heuvel ligt het vakantiehuis El Polear. Met de vakanties die we doorbrachten in dát huisje, begon onze liefde voor Puntagorda en het noordwesten van La Palma. De eerste van deze vakanties was in 2008. Alweer zo lang geleden…
Vanaf de heuveltop heb je naar alle kanten een prachtig uitzicht, als je langs de telecommast heen kijkt. (Maar dat lukt, het is een brede heuveltop).
Vanaf de Pista klommen we door de wijken Fagundo en El Roque naar de hoofdweg, de LP1, die op ongeveer zeven honderd meter boven zeeniveau ligt.
We reden over de brede hoofdweg van het dorp, de Avenida, terug richting ons huis.
Daar aangekomen stond ‘de verjaardagstaart’ op het programma. Eénenvijfig chocoladestokjes (voor kinderen vanaf zeven jaar) voor de jarige job. Jarige Job slaagde er (geheel conform verwachting) in om de eerste achtentwintig jaren in no-time weg te werken. Helaas geen foto, maar ze werden op een gegeven moment met drie levensjaren tegelijk naar binnen gewerkt, zonder er bij na te denken. Ruud is soms zó voorspelbaar 🙂
Zo rond half negen was de verjaardagstaart voldoende in de maag gezakt om te kunnen afsluiten bij de Favoriete Pizzeria, Flor de Lotus.
Voorspelbare verjaardagen, zonder al teveel poespas, maar lekker in de zon, zijn het leukst. Vinden wij. Volgend jaar hopen we het weer zo te kunnen doen.
Hartelijk gefeliciteerd samen.
Wel een beetje laat, maar Ruud en Teun alsnog gefeliciteerd.