Grasmaand

Februari, Grasmaand! Althans, hier op La Palma wel. We hebben een periode van mooi voorjaarsweer achter de rug. (Maar morgen gaat het regenen, zegt men, en wordt het niet warmer dan 16 graden). Ruud maakte van de gelegenheid gebruik om voor de tweede keer in vier weken tijd de hele finca te maaien. Drie dagen werk! We zullen weten dat we grond hebben, tegenwoordig. En dat geldt dan vooral Ruud, onze afdeling ‘Finca & Flora’…

 

Van dichtbij ziet dat er zó uit: Het astronautenpak is ter bescherming tegen opvliegende steentjes.

 

En dít is het resultaat van al het werk:

 

Tussendoor maakte Ruud ook het houten hek rondom het Grote Huis af. Alle horizontale palen op maat zagen en in de verticale palen passen. Vervolgens de verticale palen in de muren vast zetten met dunne specie. Met Jorge als meester-mengadviseur. Het hek ziet er nu zó uit. Bijna klaar. Alleen het ‘poortje’ bij de voordeur moet nog in elkaar worden gezet en gemonteerd. Helaas was deze week het hout ‘op’ in Los Llanos. Volgende week wordt de container met nieuw hout weer verwacht. Na het poortje volgt nog een hek op de muren van het middelste terras en het laagste terras aan de straatkant. Dan moet de afdeling ‘Finca & Flora’ nog sinaasappels plukken, alles bemesten, dood hout uit de bomen snoeien, bloemetjes uit de jonge avocadoplanten plukken en dreigende enge beestjes in de bomen op tijd ontdekken en bestrijden. Én de bouw ‘regelen’. Én meehelpen op ons administratiekantoor. Er is genoeg te doen voor Ruud, bijna geen bijhouden aan. Soms heb ik een beetje met hem te doen. Maar hij heeft er schik in, meestal.

 

De landjes rondom onze boomgaard kleuren op het ogenblik spetterend naar geel. Op de foto hieronder kan je er een glimp van zien. Een soort koolzaadachtig kruid schiet omhoog en neemt overal het landschap over.

 

Zó zag eerder deze week onze hondenuitlaatroute er uit. We lopen door een weilandje waar het kruid tot borsthoogte opgeschoten is. Ik vind het geweldig. De honden ook. Inmiddels maakt het geel voorzichtig plaats voor andere kleuren. Het ‘koolzaad’ komt kennelijk als eerste, daarna volgen de andere bloemen.

Op de foto zie je trouwens dat het Calima was halverwege de afgelopen week. Lekker warm. Maar ook erg heiïg van het stof dat vanuit Afrika onze eilandje op waait.

 

Daar krijg je dít soort taferelen van. Onder andere van onze eerste Calima BBQ in dit jaar. Je kunt tijdens zo’n Calima ook heel fijn buiten in het donker brownies eten met koffie en amaretto erbij.

 

Eergisteren waaide de Calima weg. We zagen het bijna letterlijk gebeuren. De lucht werd met een flinke bries uit het noordoosten ‘schoon’ geblazen. Bijzonder om te zien. Boven het eiland was de lucht na een half uurtje fris, boven zee bleef de waas van de Calima luchtlaag hangen.

 

Resteert nu alleen nog het laagje stof op onze meubels in huis. Morgen is het weekend. Dan komt eindelijk dat laagje aan de beurt. Eerder lukte niet… Soms is het wel vreemd om op dit prachtige eilandje te wonen, maar tegelijkertijd meer werk te hebben dan ooit in Nederland het geval was. Op afstand werken kan. Beeldbellen is door de covid gewoon geworden. Geen klant die nog moeilijk doet over het feit dat ‘de boekhouder’ op La Palma woont. Lang leve het internet! Vooralsnog zijn we er erg blij mee.