Wederom is er een bouwweek voorbij op onze finca. Nog vijf of zes weken te gaan, en dan is het Grote Huis af, als we de planning van Óscar voor waar mogen aannemen. Het zou net kunnen, denken we, maar we gaan het zien. Gerardo en Jaime denken dat het haalbaar is, en zij zijn over het algemeen behoorlijk ‘open en eerlijk’ in het geven van hun meningen en adviezen, weten we inmiddels. Via hen weten wij sinds vorige week dat Óscar door zijn werknemers CorreCorre wordt genoemd, als hij zelf niet in de buurt is, wat zo veel betekent als RennenRennen, of vrij vertaald naar een Nederlandse kontekst: ZoefZoef (de Haas). Ruud en ik begrijpen deze bijnaam… 🙂 Maar als klant zijn we vooralsnog best tevreden met de rond rennende aannemer.
De week stond in het teken van werkzaamheden in de oude cuarto de apero, de bestaande schuur die de helft van het nieuwe Grote Huis vormt. De reeds gemetselde binnenmuren van de apero werden afgepleisterd. En in de buitenmuren werden de openingen voor de nieuwe ramen en deuren gemaakt. Ik schreef er al over in de vorige post. Alle openingen zijn klaar nu. Het huis ziet er aan de achterzijde, de oceaanzijde zó uit…
…en aan de voorzijde, de landzijde ziet het huis er zó uit. Het raampje voor de badkamer blijft op de foto verscholen achter het groen van de sinaasappelboom aan de rechterzijde van het huis.
Vrijdag rond het middaguur brak een voor ons ‘historisch moment’ aan. De verbinding tussen de twee delen waaruit het Grote Huis bestaat, werd uitgebroken in de muur. Vanaf nu kunnen we door het hele huis lopen, zonder hiervoor een omweg ‘buitenom’ te hoeven maken.
Op het plaatje uit ons sketchup-model van het Grote Huis staat nog een boogvorm ingetekend voor de beide toegangen naar het verbindende halletje. Inmiddels hebben Ruud en ik besloten dat we het toch mooier, want ‘strakker’, vinden als deze openingen een rechthoekige vorm gaan krijgen.
Hieronder zie je de doorkijk vanuit de trastero, het washok annex voorraadruimte, in het nieuwbouwgedeelte, door de keuken en de hal naar de woonkamer in het oude gedeelte. Er staat nog een steiger in de woonkamer, waardoor het doorkijkeffect een klein beetje teniet wordt gedaan.
Nu alle openingen voor ramen en deuren gemaakt zijn, is er opeens Licht in de duisternis van de oude cuarto de apero. Vooral de woonkamer blijkt een kamer met verrassend veel daglicht te worden. De grote openslaande deur en het kleine raam op het zuiden, met zicht op de patio, zorgen hiervoor. Ik vond het heel bijzonder toen ik deze kamer voor het eerst betrad, vrijdagmiddag. Groter dan gedacht. Veel lichter dan gedacht. En vooral: veel lichter dan de laatste twee maanden het geval was. Sinds de binnenmuren in de apero werden gemetseld waren de toekomstige kamers in dit deel verworden tot donkere grotten, model Vleermuisparadijs. Die fase is voorbij nu 🙂
De grote (beter grootste) slaapkamer van het huis.
De badkamer van het huis.
Komende week gaat men de vloeren storten in het huis. Zo was vrijdag nog het plan. Maar. Daar heb je water voor nodig. En sinds vandaag is ons irrigatiewater op rantsoen.
Het heeft in de afgelopen jaren veel te weinig geregend op het eiland. Hier en daar ontstonden in het zuiden en in het midden van het eiland al watertekorten. De tekorten en rantsoeneringen hebben nu ook Puntagorda in het noordwesten bereikt. Vanaf vandaag is er slechts nog irrigatiewater voor ons beschikbaar op dinsdagen, donderdagen en zaterdagen. Als het niet erger wordt dan dit kunnen de planten en bomen op de finca dit nog wel hebben. Maar zonder water is het erg lastig om het beton te maken dat nodig is voor het storten van de vloeren en het uitvoeren van andere werkzaamheden. Lopen we volgende week de zoveelste bouwvertraging op, nu door de rantsoenering van het water?
We gaan het zien, met een redelijk blijmoedige grondstemming. We overleven het wel weer als de zaken toch weer anders gaan dan bedacht. En wat is een week op een meerjarenplan dat nu al drie jaar in beslag neemt en inclusief de bouw van de andere huisjes nog wel even zal doorlopen in de tijd?
Het Grote Huis wordt in elk geval steeds meer een echt huis om te zien en ONS huis om te zien. Daar zijn we blij mee. En. Ruud en ik hebben de namen bedacht die we aan onze finca en de drie huizen willen geven, als alles klaar is. Maar daarover in een volgende blogpost meer…