Droompaden

Afgelopen zondag maakten Ruud en ik een wandeling door het landschap rond het gehucht Las Tricias. We volgden de zogenaamde ‘droompaden-route’. Ruud oefende als gids op deze route. Over twee weken loopt hij hier zijn eerste rondje als zelfstandige gids voor Isla Bonita Tours.

De wandeling begint op de parkeerplaats aan de voorzijde van het kerkje van Las Tricias. Van daar loop je linksom langs de kerk om op een groot plein uit te komen. Aan de rechterzijde van dit plein vind je een kleine bar met keuken en terrasje. Aan de linkerzijde, in de verre hoek, daalt een smal rotsig pad af naar een kleine baranco. Het begin van de wandeling.

 

Las Tricias staat onder andere bekend om de vele amandelbomen die het minidorpje omringen. Vanaf de tweede helft van januari tot de eerste helft van februari staan de amandelbomen in bloei. Op het hoogtepunt van de bloeitijd loop je door een prachtig rose landschap. Op dit moment loopt de bloesemtijd alweer naar het einde. Het overweldigende wit en rose van de bloesems is al niet meer te zien, maar het landschap ziet er op plekken nog steeds prachtig uit. Nog een dag of tien, denk ik. Dan zijn de bloesems weg en krijgt het landschap rond Las Tricias geleidelijk aan alle kleuren van de regenboog door de vele weidebloemen die gaan bloeien.

 

De wandelroute voerde ons door een rustig boerenlandschap, waar de tijd lijkt stil te staan. Volgens mij gebeurt er nooit iets in Las Tricias. En dat kan heel fijn en bevrijdend zijn. Soms. Overal waar je loopt heb je uitzicht over de machtige blauwe oceaan. Ten noorden van Las Tricias loop je door een beroemd ‘bos’ van Drakenbloedbomen. Te vinden in elke reisgids. De bomen zijn karakteristiek voor het noorden en noordwesten van  La Palma. Als je een kerf maakt in de bast van de boom, loopt er een rood-oranje sap uit, het drakenbloed waar de boom zijn naam aan ontleent. Prachtige, bijzondere bomen om te zien.

 

Onze wandeling duurde zo’n vier uur. We liepen ongeveer tien kilometer, waarbij we eerst vier honderd meter daalden om vervolgens dezelfde meters weer omhoog te klimmen, maar dan langs een andere weg.  We volgden uiteraard, vanwege Ruud’s generale repetitie, de route die door Isla Bonita Tours is bedacht. Deze route wijkt af van de routes uit de reisgidsjes of het wandelnetwerk van La Palma. Vanaf het pad door de baranco onder het kerkplein waar je start, volg je kleine bruine bordjes die je de weg naar de oude grotten van Las Tricias, Las Buracas, wijzen. Daar aangekomen loopt er slechts één pad naar omhoog. Dit pad brengt je vanzelf naar een asfaltweg. Als je hier rechtsaf gaat slinger je gestaag klimmend terug naar het dorpje.

Als je wandelt met Isla Bonita Tours hoef je de laatste klim van 350 meter niet te maken, maar word je opgewacht door een bus. Voor ons stond die bus er niet. Wij liepen langs de asfaltweg terug naar het dorp. Een gemakkelijke klim met prachtige vergezichten over het landschap waar we eerder doorheen wandelden.

Als je geen zin hebt in deze klim, en ook geen zin hebt in Isla Bonita Tours, maar wél deze wandeling wil maken, kan je een groot deel van de klim met de streekbus doen. De streekbus (Garafia-Puntagorda, richting Puntagorda) rijdt 1x per twee uur, en slaat in dit schema 1x over in de middag. Goed plannen dus. De bus rijdt ook op zaterdagen en zondagen. Voor actuele informatie over de busverbinding kan je kijken op de website van TILP, dat is de streekbusmaatschappij op La Palma.

 

Op zo’n tweederde van de wandeling loop je langs een klein cafe-terras, met de naam Finca Aloe. Hier kan je op een prachtige plek wat drinken, of kleine gerechten eten. De Duitse eigenaresse hanteert wel West-Europese prijzen. Daar ben je aan gewend, dus je vind het niet erg, maar een beetje jammer is het wel. Het café is dagelijks van 12.00u tot 17.00u open.

 

De nieuwe toekomstige werkplek van Ruud is in één woord prachtig. Het landschap rond Las Tricias is geweldig mooi, vind ik. Bijna overal waar je kijkt is iets bijzonders te zien, van het begin tot het eind van de wandeling. Oceaan, bloemen, verstilde boerderijtjes, drakenbloedbomen. Zonnetje erbij en dan kan je het eigenlijk niet beter hebben op een vrije zondagmiddag. Ruud en ik hadden het weer erg naar ons zin op ons kleine eiland.

 

Hoewel Ruud vindt dat hij nog moet studeren op de ‘flora’ langs de route, was de generale repetitie wat mij betreft geslaagd. Ik heb veel ditjes-datjes-wetenswaardigheden gehoord over de zaken waar  we op onze tocht voorbij liepen en Ruud kende de weg zonder één keer fout te lopen of zelfs maar te twijfelen. Meer mag je van een gids niet verwachten, toch?

 

Ik had deze wandeling, op deze manier, nog nooit eerder gedaan. De wandeling komt met stip binnen in mijn top tien van La Palma Wandelingen. Het leuke van de Isla Bonita Tours variant is dat je de vele andere wandelaars, die met je meegenieten van het landschap, een beetje ontwijkt. Zoals gezegd, ‘Las Tricias’ staat in elke reisgids genoemd en staat ook nog eens bekend als de ‘gemakkelijkste wandeling op La Palma’. Het is er dus vrij druk, zeker voor Palma-begrippen.

 

We startten iets over elven in de ochtend. Vlak voor drie uur stonden we weer bij de kerk van Las Tricias. Onderweg dronken we zo’n vijfentwintig minuten een cortado en daarna nog een zuma de naranja in het Aloe Café.

 

Op het eindpunt wachtte ons nog een kleine verrassing. Vast Nederlanders. Ik hoor het de chauffeur-met-de-vrolijk-geruite-korte-broek zeggen. ‘Schat als jij nou alvast even uitstapt, past-ie er precies tussen. Hebben wij even mazzel, dat de laatste parkeerplek voor ons is’. Fijne mentaliteit hebben sommige mensen. Gelukkig is Ruud nog lenig genoeg om via de passagiersstoel op de bestuurdersstoel te belanden. Voor alle duidelijkheid; de witte auto is van ons, de zwarte huurauto is van maffe, ongemanierde medewandelaars.

 

Las Tricias in het vroege voorjaar is een absolute aanrader voor wie wil wandelen op La Palma.