Bouwberaad

Gisterenmiddag, eigenlijk best stipt op tijd vanaf ongeveer half één, was er ‘bouwberaad’ op de veranda van het Boeddhahuis. Alle sleutelfiguren waarmee we op dit moment te maken hebben in ons Grote Project kwamen op bezoek om met ons de voortgang van de plannen te bespreken, en zaken af te stemmen. Van links naar rechts zie je Rogier, onze ‘adviseur en tolk’ hier op La Palma, Oscar de aannemer, Teunis de glimlachende koffieschenker, Manolo de architect en Ruud, de Voorzitter. Hans de fotograaf, zat ook aan tafel om ons te helpen met advies en met de taal. Oscar heeft een paar jaar geleden  voor hem en zijn vrouw een mooi huis neer gezet, ook hier in Puntagorda.  Hans nam onderstaande foto, vandaar dat hij er niet op te zien is. Bedankt voor je bijdrage aan dit blog, Hans! Het is leuk ‘voor later’ om dit moment vast te hebben gelegd in een beeld.

 

Op maandag 18 maart loopt de publicatietermijn van onze vergunningsaanvraag ten einde en kan de vergunning definitief worden afgegeven. Dat besluit wordt genomen in een reguliere vergadering van één of ander comité, dat wekelijks op een vast moment bijeen komt, ergens binnen de burelen van het Cabildo. We hopen natuurlijk dat die vergaderingen op dinsdagen staan ingepland.

Als alles mee zit, ontvangen we voor het einde van de maand Maart dan eindelijk de vergunning, waarop we al zo lang wachten. Daarna moet de gemeente Puntagorda nog een laatste, definitief groen licht geven in de vorm van zogenaamde ‘Licencia de Obras’. De afgifte van dit document schijnt echter slechts een formaliteit te zijn. Oscar durft het wel aan om alvast te beginnen met de bouwvoorbereidingen, voordat dit document op tafel ligt.

 

Aannemer Oscar staat te popelen om te beginnen met het werk, merkten we tijdens de bijeenkomst. Dat is goed nieuws voor ons. In de week na de carnavalsweek (die is hier volgende week, de hele week, maar steeds weer op een andere plek) bekijken we samen met hem de bouwlocaties op de finca om over een aantal zaken definitieve beslissingen te nemen; Hij gaat de precieze locaties van de huizen in overleg met ons uitzetten. Hij laat de kwaliteit van de aanwezige stroomaansluiting beoordelen. Hij gaat samen met ons bekijken wat de benodigde omvang van de terrasmuren zal zijn. Ook zullen we alvast materialen gaan uitzoeken, zodat deze tijdig besteld kunnen worden.

Als alles gaat zoals we hopen dat het gaan zal, beginnen we in de eerste helft van april dan met de bouw. Dat is hélémáál preciés volgens de oorspronkelijke planning die Ruud en ik ruim twee jaar geleden maakten. Een toevalstreffer. Maar. We blijven voorzichtig. Het is pas zover als het zover is. Zeker hier op La Palma.

 

Er is nog wél één praktisch planningsprobleem dat overblijft. Om het grote huis af te kunnen bouwen, moeten we een beroep doen op de Caixabank. Caixa wil ons een hypotheek verstrekken. We hebben er zeker al vijftien ‘gespreksuren’ over deze financiering op zitten met Javier. Javier is ‘onze man van de Caixa’, directeur in het filiaal van Tazacorte. De hypotheekaanvraag kan echter pas écht in behandeling worden genomen ná het afkomen van de licencia de obras en onze ervaringen zijn dat zo’n aanvraag een behoorlijke doorlooptijd heeft binnen het landschap van de molentjes in het backoffice van de Caixabank . Drie weken zegt men nodig te hebben. Wij  denken dat de afronding van de hypotheekaanvraag eerder uit gaat komen op ruim twee maanden. En tot die tijd is het maar afwachten of het toegezegde bedrag ook daadwerkelijk beschikbaar wordt gesteld. Niet handig, qua planning.

 

We hebben daarom vandaag aan Oscar gevraagd om zo snel als maar mogelijk is te beginnen met de bouw van de kleine casa’s. Met de bouwwerkzaamheden voor de  ‘villa’ kan echter pas worden gestart als álles hélemaal rond is, ook bij de Caixa. Net als met alles op La Palma geldt ook hier weer: we gaan zien wat het wordt. Vamos a ver. Best lastig voor mensen met een risicomijdend karakter die tóch risico’s nemen. Maar Ruud en ik leren steeds beter om te gaan met onzekerheid over de Loop der Dingen en de voortgang van Belangrijke Zaken.

Het was goed om iedereen bij elkaar te zien, gisteren. Oscar en Manolo hebben een prima contact met elkaar. Dat is belangrijk. Het was mooi om te ervaren hoe onze plannen langzaam maar zeker een steeds concretere vorm krijgen.  Ruud en ik hebben er wel vertrouwen in dat alles op orde gaat komen. Uiteindelijk. En dat moeten we dagelijks even tegen elkaar zeggen, om het gevoel vast te houden.