Afgelopen vrijdag stond de allerlaatste aflevering van de soap ‘De Verhuizing van Ruud en Teunis naar La Palma’ op het programma. In deze laatste aflevering vertrokken drie honden van Nederland naar La Palma. In alle vroegte werden onze honden op Schiphol ingescheept op een vliegtuig van TUI naar Tenerife door medewerkers van Animals to Fly. In alle vroegte ook (nog vroeger dan de honden, vermoed ik) stapten Ruud en Teunis in de haven van Santa Cruz de la Palma op de veerboot naar Tenerife. Rond 12.00u zouden we elkaar ontmoeten op het vliegveld van Tenerife Sur, ergens bij de afhandeling van het vrachtvervoer. En zo ging het ook.
Het kaartje hierboven, laat ons reisschema zien. De blauwe lijntjes geven onze tocht met de auto aan. De rode lijntjes tonen onze boottocht. Om 2:00u opstaan. Om 3:00u in de auto, op weg van Puntagorda naar Santa Cruz de la Palma. Om 4:30u inschepen. Om 5:00u vertrek van de boot. Om 8:00u aankomst op Tenerife in de haven van Los Christianos. Ergens halverwege stond ook nog een tussenstop op het eiland La Gomera in de planning, maar de haven van San Sebastian op La Gomera heb ik niet bewust meegemaakt. Ik sliep, denk ik. Zowel op de heenweg als op de terugweg. Ik weet er in elk geval helemaal niets meer van.
Stipt op tijd, volgens het reisschema, kwamen we inderdaad aan met de boot in Los Christianos. Een half uurtje eerder was de zon op gegaan. Dat was een meevaller, want de weersverwachtingen voor deze dag waren eigenlijk niet best. Gelukkig was de storm van woensdag en donderdag gaan liggen, maar er werd veel regen voorspeld, ook op Tenerife. We hadden vier uur om te overbruggen en iets van het eiland te zien. Om 12:00u werden we verwacht bij Groundforce, de afhandelaar van onze vracht op het eiland.
Wat doen deze twee wereldreizigers als ze voor het eerst van hun leven de gelegenheid hebben om iets van het landschap te zien van het eiland dat voor velen een eersteklas reisbestemming is en waar de prachtige El Teide vulkaan op grote delen van het eiland het landschap domineert? Ze gaan naar de Ikea. We hadden honger en het ontbijt bij Ikea is wereldberoemd. Bovendien moesten we voor in het Boeddhahuis hoog nodig een klok kopen (het werd tóch een andere) en waren we erg nieuwsgierig of ze bij de Ikea in Tenerife spullen hebben die we geschikt vinden voor onze toekomstige casa’s. Tot slot hadden we nergens anders zin in. Doodmoe en (Ruud) stiknerveus of alles goed zou gaan met los perros.
Overigens vonden Ruud en ik Tenerife helemaal niks. We begrijpen er niets van dat dat eiland zo gewild is bij toeristen. Misschien dat we het verkeerde stuk van het eiland hebben gezien, want we reden uitsluitend met de auto over de snelweg die tussen Los Christianos en de hoofdstad Santa Cruz de Tenerife ligt, maar het landschap daar vonden we verschrikkelijk. We zagen badlands met stroomkabels en bedrijfsterreinen, af en toe afgewisseld door een prachtig toeristencomplexje, pal aan de kust. Niks voor ons.
Maar dat alles zijn bijzaken. HIER ging het natuurlijk allemaal om. De aankomst van de Drie Musketiers op de Canarische Eilanden. We hebben geen foto’s van de directe aankomst. We waren te druk met het afhandelen van alle formaliteiten en daarna met het inladen van de kisten-met-hond in onze speciaal voor dat doel gehuurde veel te grote auto. De honden waren blij om ons weer te zien na vier dagen, maar ik had toch echt de stellige indruk dat de twee baasjes blijer waren. Eenmaal met z’n allen in de auto, vertrokken we naar een strandje vlakbij het vliegveld om bij te komen, te eten en te ontlasten (vier van ons) en de tijd te overbruggen tot het vertrek van de veerboot. Dat vertrek stond gepland om 19:00u. Het moest een lange dag worden.
We vonden een klein baaitje dat we met z’n vijven tot ons privé-domein maakten. Twee zombies en drie blije honden hingen hier wat rond met uitzicht op de oceaan, met af en toe een zonnetje. Ruud had uitgezocht dat we vanaf deze plek een wandeling van een uur of twee zouden kunnen maken. We begonnen ook aan die wandeling, maar na een klein half uurtje hadden we het wel gezien. We liepen door een desolaat, oerlelijk en dodelijk deprimerend landschap. We hebben vast het meest lelijke stuk van Tenerife gezien. La Palma is veel mooier in elk geval. Zelfs als je daar langs de kust pal onder het vliegveld loopt.
De rest van de hangdag brachten we daarom door in de haven van Los Christianos, na een tussenstop bij een McDonalds. We hebben zo’n anderhalf uur zitten wegdommelen op het bankje bij de rode peil. Vanaf het bankje hadden we het uitzicht op de foto hieronder, rechts. Een beetje keuvelen met voorbijgangers die onze honden wel leuk vonden. En verder helemaal niks. Wachten op de boot.
Die boot zat op de terugweg barstens vol. Veel vrachtwagens ook, die achteruit de boot op dienden te rijden. Da’s niet eenvoudig en kostte veel tijd. Inladen duurde daarom veel langer dan gepland. Uitladen op La Gomera, de tussenstop halverwege, duurde nóg langer. Het was donker zodra de boot vertrok. We hadden honger. We voelden ons slaperig & ellendig. De terugreis van drie uur duurde al met al vijf uur. Auke, Fenna en Sanne gaven geen krimp. Ruud en Teunis waren total loss, na afloop. Om 03:00u rolden we ons bed in. Alsof we in Seattle waren geweest…
Ruud en ik zullen niet zo heel snel nogmaals naar Tenerife gaan. En zeker niet met de boot. Maar naar la Gomera, de tussenstop in het donker, tot twee keer toe op deze reis, dat zie ik ons nog wel eens doen. De foto’s hieronder komen van het internet en laten zien hoe mooi het op dat eiland is. Misschien huren we er ooit wel een huisje 🙂
Op zaterdagochtend werden we wakker terwijl buiten regenbui na regenbui over ons Boeddhahuis kletterde. Rond 15:00u hield het eindelijk op met regenen en brak de zon door. We bezochten voor het eerst met de hele roedel tegelijk onze finca aan de Camino de Pinto. Onze drie behaarde huisgenoten vonden het er geweldig. Rennen tussen de sinaasappelbomen. Uitvinden hoe je van het ene terras naar het andere terras kunt komen, zonder over het mensenpad te gaan. Scharrelen & snuffelen. Ook vandaag was het een zonnige dag en zijn ‘Bobo and His Band’ de hele dag buiten geweest. Ze vermaken zich prima in de grote tuin van het Boeddhahuis.
Ze gaan het vast goed doen op La Palma.
Wat een gedoe zeg.
Nou!
Fijn dat jullie compleet zijn nu!
En La Gomera kan ik ook aanraden!