Dit is een foto van ‘onze’ helling op een zomers moment.
‘Onze Helling’ ligt aan de overkant van de Camino de Pinto. Het gaat om het stuk van de Barranco de las Ánimas dat in het verlengde ligt van ons kavel tot aan de (droge) beekbedding op de bodem van de barranco. Het hoogteverschil van top naar bodem bedraagt enkele tientallen meters.
Barranco de las Ánimas betekent in het Nederlands zoiets als Kloof van de Zielen. Iets verderop, het weggetje onder ons kavel, ligt de Camino de la Capilla, het Pad van de Kapel. We moeten nog uitvinden hoe deze namen ontstaan zijn.
Het stukje grond is in elk geval een mooi verscholen plekje, pal aan de weg, maar zonder dat je vanaf de weg ‘inkijk’ hebt. Er loopt een doodlopend paadje, dat Ruud en ik het Geheime Weggetje noemen. Helemaal aan het eind van het pad ligt een wasmachine te wachten op het einde der tijden. Als ik nog negen was, zou ik er een boomhut bouwen…
Haha, doet hij het nog?
Nee. Het apparaat ligt alleen nog maar te wachten.