In het noordoosten van La Palma ligt een uitgestrekt subtropisch regenwoud, dat grotendeels bestaat uit laurierbomen. Op deze plek stoten de overheersende vochtige noordoostpassaatwinden tegen de berghellingen van het eiland. De stijgende lucht geeft het vocht af aan de bomen. Dit water wordt opgevangen in de spaarbekkens waar Ruud vorige week over schreef. Een uitgebreid stelsel van irrigatiekanalen transporteert het water als ‘bananenwater’ het hele eiland over ten behoeve van de landbouw.
In dit gebied loopt de route van een van de meest bekende wandelingen van het eiland; De afdaling naar Los Tilos. De wandeling begint bij het bezoekerscentrum met dezelfde naam. Je komt hier door bij het dorpje Los Sauces de LP105 op te rijden, een smalle asfaltweg die door een groene kloof voert. Het bezoekerscentrum is gelegen aan het einde van deze, doodlopende, weg. In het bezoekerscentrum is een kleine expositie te zien over het planten- en dierenleven in de laurierbossen.
Het gebied hier is redelijk onherbergzaam, met weinig begaanbare wandelpaden. Daarbij zijn de hellingen behoorlijk steil, ook voor La Palma begrippen. Het is daarom niet zo gek dat de mooiste wandelroute in dit gebied begint met een taxirit naar boven. Het ’taxiwezen’ is hier wat meer gereguleerd dan de vergelijkbare diensten elders op het eiland. Je koopt een ticket in het bezoekercentrum en staat vervolgens te wachten bij de taxihalte tot dat je aan de beurt bent. Wij moesten behoorlijk lang wachten, er was veel belangstelling. Los Tilos wordt in elke reisgids beschreven en dat merk je aan het aantal medewandelaars; het is relatief druk hier.
Na een hobbelrit van ongeveer twintig minuten start de eigenlijke wandeling. Tijdens de wandeling daal je voortdurend af, wat best fijn is. Het eerste deel van de wandeling voert langs een irrigatiekanaal. Voor wie wel eens op het eiland Madeira is geweest: dit stuk van de route lijkt als twee druppels water op een ‘levada-wandeling’ waaraan dit Portugese eiland onder wandelaars faam ontleent. De route leidt door een aantal tunneltjes en aan het eind van een van de tunneltjes moet je door een watervalletje naar buiten lopen. Erg leuk en avontuurlijk voor kinderen. Wij vond het erg leuk.
Onderweg heb je af en toe een prachtig uitzicht op kloven en hellingen vol laurierbomen. Het is bijzonder om hier te lopen als vakantieganger, terwijl je een dag eerder nog door het woestijnlandschap van de Teneguia, in het uiterste zuiden van La Palma liep. De natuur van het eiland is erg afwisselend en schiet alle kanten op.
Het tweede deel van de tocht voert je door het Laurierbos zelf. Je daalt af met een redelijk strak hellingspercentage. De route loopt grotendeels over de keien van (droge) beddingen van bergbeken. Ik moet bekennen dat ik niet goed weet hoe droog deze beddingen nog zijn als het een aantal dagen flink heeft geregend. Daarover kan het personeel van het bezoekercentrum vast uitgebreid informatie verschaffen.
Ruud en ik gaven deze wandeling na afloop een mager ‘zesje’. We hadden er meer van verwacht. Dit komt misschien doordat het ‘levada-stuk’ van de wandeling maar heel gemiddeld is, als je Madeira kent. Het zesje wordt zeker veroorzaakt door het voor ons saaie tweede stuk van de route; strompelend over de keien van beekbeddingen in een bos zonder uitzicht. Een andere mager-zesje-verklarende-factor was voor ons de relatieve drukte op de route. Alle reisgidsen benoemen de wandeling als een van de hoogtepunten van een trip naar La Palma, en dat zie je terug in het aantal mensen om je heen. Houden wij niet van.
Toch zou ik zeker een bezoek aan Los Tilos willen aanraden, als je er nog nooit bent geweest. Kies in dat geval een combinatie uitstapje met het natuurzwembad bij La Fajana, dat in de buurt ligt. De ochtend breng je in dat geval door bij Los Tilos. Je kiest dan voor de kortere wandeling die vanaf het bezoekercentrum naar de waterval van Los Tilos leidt. Een wandeling van hooguit een kwartier. Ook op deze miniwandeling krijg je een goede indruk van het laurierbos. De waterval is best mooi om te zien en de duur van de wandeling (hooguit een half uurtje heen en terug?) is kort genoeg om de hoeveelheid medewandelaars nog te kunnen verdragen. Een langere wandeling kan je maken vanaf de eerste parkeerplaatsen bij het bezoekercentrum naar de Mirador Espigón Atravesado. Het uitzichtpunt zelf is niet heel bijzonder. Over een bijzonder smal looppad kom je uit op een akelig hoog éénpersoons platform. Met uitzicht op een kloof vol bomen, die je van bovenaf ziet. Het gaat hier om het wandelpad er naartoe, niet zo zeer om de eindbestemming.
Na de ochtend in Los Tilos doe je een (verlate) lunch met uitzicht op zee-en-branding bij La Fajana. Zwemliefhebbers kunnen hier ook zwemmen. Tot slot een autorit door de prachtige groene kloven van het lege noordoosten van het eiland. Tip van Teunis.