In 2014 waren we bijna twee weken met vakantie op La Palma. We hadden op het laatste moment een vakantie geboekt in augustus. Vooraf dachten we dat het in augustus, hoogseizoen, wel erg druk op het eiland zou zijn. Normaal gesproken zijn wij immers vakantiegangers van ‘buiten’ de schoolvakanties. Maar het viel erg mee met de drukte. We vonden het zelfs eigenlijk een beetje rustig op het eiland. We verbleven in Villa Botanico in Puntagorda. Echt een geweldig vakantiehuis, waarover ik binnenkort een aparte blogpost zal schrijven.
Deze post gaat over de Cumbre Nueva. De bergkam die de grote, weggeërodeerde vulkaan van het noorden verbindt met de vulkaankegelreeks van het zuiden. Tijdens genoemde vakantie ontdekten we de Cumbra Nueva als een prima plek om te wandelen.
Onze wandeling begon op de parkeerplaats bij het kleine witte kerkje van de Ermita Virgen del Pino. Je vindt dit kerkje als je bij El Paso de LP202 naar het noorden oprijdt. Dit is een zijweg van de LP2, juist ter hoogte van het bezoekerscentrum van de Caldeira de Taburiente. Eerst nog even de auto uit om te kijken naar ‘de wolk’. Daarna nog even doorrijden tot aan het einde van de weg (volg de borden ‘ermita’), eventueel het kerkje bekijken. Dan pas beginnen met de wandeling.
Het eerste stuk van de wandeling gaat flink bergopwaarts. Je klimt naar de rand van de Cumbra Nueva, zo’n 650m. Je loopt aanvankelijk over een breed bospad. Vervolgens gaat het over paden die bezaaid liggen met dennenappels. Tot slot maak je een echt steile klim over zo’n berucht muildierpad. De klim is heftig. Maar als je blijft wandelen in het tempo waarin je niet buiten adem raakt, is alles goed te doen. Je hebt immers tijd genoeg…
Boven wacht je een prachtig uitzicht over de twee kusten (oost en west) van het eiland. En er is vers, koud water uit een bronnetje. Het zwaarste deel van de wandeling heb je nu gehad.
Het tweede deel van de wandeling voert je zuidwaarts. Je volgt de borden naar ‘El Pilar’ en ‘Fuencaliente’. Die laatste plaats ligt op zo’n dertig kilometer op het zuidpunt van het eiland. Zo ver hoef je niet te lopen. Je wandelt op je gemak, want bijna vlak, over een bospad naar El Pilar. Onderweg heb je voortdurend zicht op de twee toppen van de Volcan de la Deseada, dat zijn de hoogste toppen van de Cumbre Vieja. El Pilar is een heerlijke, rustgevende picknickplek, annex speeltuin, annex natuurcamping, en ligt midden in de dennenbossen. Op een warme dag is het er prettig koel. Op een koude dag is het er mysterieus nevelig. Op een winderige dag is het geluid van de dennenbomen er overweldigend. El Pilar is altijd een mooie plek om even halt te houden.
Vanaf El Pilar loop je naar het noord-westen door het natuurcampingedeelte en volg je de borden naar Llano del Jable. Dit is een vlakte van zwart lavagrind. Je daalt af op smalle bospaadjes, verscholen tussen metershoog bosheide. Op de vlakte aangekomen volg je de borden naar naar het ‘Centro Visitante Caldeira de Taburiente’ en als je daar bent aangekomen vind je de weg wel terug naar het witte kerkje. Gewoon de stille asfaltweg volgen waarover je eerder op de dag met de auto bent komen aanrijden.
Al met al een lange en afwisselende wandeling. Ruud en ik deden er ongeveer zes uur over. Door de warmte van de dag waren we flink moe op het eind, maar voldaan.
Even zwemmen bij het huisje. Iets koken dat niet al te ingewikkeld is met harde muziek op het oor in de keuken. Zonsondergang zien in stilte. Eten en wijn drinken in het schemerlicht. Daarna sterren kijken met koffie & amaretto. Zo ziet de ideale vakantiedag op La Palma er voor ons uit.