In de zomer van 2009 maakten we een wandeling vanuit het dorpje Jedey ‘naar boven’. We klommen de bergrug op tot ongeveer halverwege, en liepen vervolgens weer terug. Jedey ligt in het zuidwesten van La Palma, aan de LP2 op de route tussen de wat grotere dorpen Las Manchas en Los Canarios.
De wandeling begint in de buurt van het schooltje van Jedey. Onder begeleiding van kinderstemmetjes die klassikaal iets belangrijks aan het opdreunen waren, begonnen we halverwege de ochtend aan de klim. Die klim viel in eerste instantie niet mee. De route slingert zich langs een bospad vrij steil omhoog. Op deze wandeling zijn wandelstokken geen overbodige luxe. In 2009 vond ik nog dat die dingen niet bij ‘mijn image’ pasten. Ik verwarde imago met zelfbeeld, maar dat wist ik toen nog niet. Ik liep dus zonder, en dat was zwoegen. Inmiddels ben ik ouder en wijzer en weet ik beter. De wandelstokken moeten mee op deze wandeling.
Na de klim omhoog door het bos kom je uit bij de Mirador Llano del Jable. Llano del Jable is een grote lavavlakte. Je loopt er door een zwarte woestijn. Na de klim zijn de vlakke gravelpaden over de vlakte een verademing. Het landschap is echt bijzonder, zeker als je voor het eerst op het eiland bent. Op warme, zonnige dagen loop je hier wel door een soort van bakoven. Voldoende water, een hoed en een zonwerend smeermiddeltje met factor 50 in je rugzak zijn op deze wandeling daarom geen overbodige luxe attributen.
Als je Llano del Jable voorbij bent, kom je uit bij een aantal lavavelden van meer recenter datum onder de Vulcan San Juan. Deze vulkaan had in 1949 zijn laatste eruptie en de zwarte kale lavastromen zijn nog duidelijk zichtbaar in het landschap als een soort rivieren van rots. Goede schoenen met sterke zolen zijn hier een must, want de stenen hebben nog scherpe randen. De wandelstokken komen ook hier goed van pas.
Tot slot volgt dan de afdaling. Je daalt af door een lieflijk landschap van wijnvelden. De overgang van het zwarte kale lavaland naar de groene wijnvelden, omringd door pittoresque stenen muurtjes en hier en daar een palmboom, vonden we erg mooi. Het allerlaatste stukje van de wandeling, ongeveer 500m, gaat langs de grote weg, de LP2. Mijn kuiten vonden het een verademing om weer vlak te kunnen lopen. Maar het is hier wel even goed uitkijken voor snel rijdend autoverkeer in een bochtige, onoverzichtelijke weg. Voor je het weet loop je tot slot weer de dorpskern van Jedey binnen. Wij deden ongeveer zes uur over de wandeling, als ik het me goed herinner, inclusief stops en vele fotomomentjes.
Ruud en ik vonden de wandeling NA AFLOOP erg mooi en afwisselend. Ik kan me echter nog goed herinneren dat ik TIJDENS de wandeling, op het eerste stuk, de auteur van het ANWB-gidsje vervloekt heb. Daar kwam ze weer met haar ‘romantisch muildierpad’. Het ging door het bos steil omhoog en ik vond dit bosstuk ook saai. Ik wist op dat moment echter nog niet wat er zou gaan komen. Als je over een goede wandelconditie beschikt is deze wandeling daarom toch een aanrader.