Vanochtend gingen we niet meer naar Het Kavel, maar gingen we naar De Finca. Kwestie van aanpassen. Het kavel is van ons nu 🙂 Vanaf vandaag noemen we het kavel daarom De Finca.
We spraken er met Manolo. Manolo wordt waarschijnlijk de architect die voor ons het proyecto gaat maken. We spraken over de verbouwing en uitbreiding van de cuarto de apero tot ons woonhuis. We spraken over de positie van de geplande vakantiehuizen. We spraken over pinos (dennenbomen) die wel of niet omgezaagd mogen worden vanwege het uitzicht. We spraken over doorlooptijd van vergunningen en fasering van projectontwikkeling en bouw in de tijd. We werden een hoop wijzer. Als Manolo niet met een hele hoge offerte komt, wordt hij onze architect. Alweer een prettige man in de omgang. Het is fijn als iemand met je meedenkt, goed naar je luistert en vervolgens met goede ideeën komt. Alweer komen we erachter dat we weliswaar met handen en voeten in het Spaans kunnen communiceren, maar dat onze beheersing van die taal nu echt heel snel moet verbeteren. Als we volgende week weer terug in NL zijn, maken we meteen werk van Spaanse les.
In de middag kwamen we in gesprek met onze bovenbuurman, de buurman van het kavel boven ons, bedoel ik dan. Hij heeft op dit kavel twee huizen omgebouwd tot vakantiewoningen en staat nu op het punt om deze te gaan verhuren. Hij liet ons de huizen van binnen zien. En deed ons misschien wel een wereldvoorstel. Maar daarover wellicht later meer… In elk geval is onze eerste indruk dat we aan hem een prima bovenbuurman hebben. En hij spreekt Engels!
Dit is wat wij vavond zagen ondergaan. Vanaf onze toekomstige veranda. Geen woorden voor… De foto is door Ruud gemaakt.
