Het vakantiehuis El Polear, waarover ik eerder schreef, ligt aan de Pista del Canal. De pista is een gravelweg die evenwijdig loopt aan een irrigatiekanaal dat volgens mij niet meer in gebruik is. Voor als je wel eens op het eiland Madeira bent geweest: de pista heeft veel weg van een levada.
De Pista del Canal is een van de weinige weggetjes op La Palma die vrijwel volkomen vlak gaat. En is daarom erg aantrekkelijk als je een keer ‘vlak’ wil lopen zonder enige klim-inspanning. Het fijne aan de pista is daarbij dat de weg evenwijdig aan de kust loopt, een meter of zeshonderd boven zeeniveau met mooie vergezichten. Heen en terug (beginpunt kruising met Camino del Cementerio) wandel je ongeveer een uur naar een doodlopend eindpunt. En dan weer terug.
De mensen uit het dorp gebruiken de Pista del Canal als trimbaan of gewoon als huisvrouwenclub-wandel-weggetje. Vanuit El Polear vond ik het altijd wel leuk om de voorbijgangers (vanaf een veilige afstand met privacy) gade te slaan.
Onze eerste wandeling op het eiland die niet in anwb-gidsjes stond, maakten we over de Pista del Canal, en vervolgens verder naar beneden naar het uitzichtpunt Cruz de La Reina, dat vlak boven zeeniveau ligt. Hier ontstond ons gevoel voor hoe fijn het is om op het eiland rond te dwalen. Over onopvallende, niet al te spectaculaire landweggetjes. Zonder geluiden van mensen of machines. Langs kleine akkertjes of onbebouwd natuurgebied. Een gevoel van vrijheid.