Zoals al wel blijkt uit dit blog komen Ruud en ik steeds vaker naar La Palma. Sinds 2016 is er, eigenlijk uit het niets, een klein ritueel ontstaan. Op de dag van aankomst in Puntagorda, meestal rond etenstijd in de middag, kopen we brood, een paar potjes mojo, plastic bordjes en frisdrank.
Hiermee picknicken we op het muurtje van een uitzichtpunt over het dorp (Montana de Miraflores). Je kijkt uit over het dorp. Je hoort de geluiden van het dorp (blaffende honden en kraaiende hanen, hier en daar een of ander ver landbouw- of bouwapparaat). En je eet brood met mojootjes. Vredig. Relaxed. Vrijheid. Al kauwend voelen we ons dan weer thuis. Echt begrijpen doe ik dat gevoel niet, maar het werkt zo.
