“Gaan jullie je niet opgesloten voelen op dat kleine eiland?”, vroeg een vriend van ons, nadat wij over onze verhuisplannen hadden verteld. Ruud antwoordde zonder nadenken dat we nu feitelijk ook op een eiland wonen. Het Eiland Twente. We komen beiden oorspronkelijk uit het midden van het land en hebben jarenlang in Eindhoven en Nijmegen gewoond. En verder zit alles wat van belang is in Nederland gewoon in de Randstad, 140 kilometer verderop. En aan de Duitse kant van de grens is de eerste 120km ergens tot aan Münster, ook niet veel te beleven. En zeg nou zelf: Münster…
Bij het minste of geringste moet je voor de zoveelste keer die hopeloos saaie en lange A1 op en af. Doe mij maar de LP1 naar Los Llanos.
Sinds die dag is het Eiland Twente bij ons thuis een begrip. Stukje bewustwording.