Cámara Lenta

Onze route op weg naar La Palma bevindt zich in slow-motion-fase op het moment. En cámara lenta, in het Spaans. Het voelt ongeveer zo…

 

 

Terwijl we steeds ongeduldiger en rustelozer worden, moeten we gewoon even op onze beurt blijven wachten en accepteren dat het geen zin heeft om je druk te maken over zaken die je niet kunt beinvloeden.

Dat gaat Ruud wat beter af dan ondergetekende. Ik heb steeds in mijn achterhoofd dat je jaren lang bezig kunt zijn met het maken van plannen en dat op het laatste moment dan toch opeens DIT gebeurt…

 

 

Het afkomen van een bouwvergunning. Het ontvangen van offertes van aannemers. Het definitief regelen van tijdelijke huisvesting nu het erop aan komt. Dat zijn zo de dingen, waarmee we te maken hebben. Afwachten dus en geduld oefenen. Er zit weinig anders op.

Maar. Eergisteren ochtend zagen we vanuit onze woonkamer in alle vroegte deze beestjes langs komen in het weiland naast ons huis. Ik ben absoluut niet bijgelovig, maar ik heb me zelf ooit wijs gemaakt dat het zien van een reetje in het wild, geluk brengt en een goed voorteken is voor iets dat in de nabije toekomst staat te gebeuren..

Dat is ook al een paar keer flink uitgekomen zo. Selectieve waarneming, ik weet het heel goed. Maar het idee van geluk brengende reeën blijft een aantrekkelijke gedachte. En dit waren er DRIE! Driedubbel goed nieuws dus. Hoop ik.

 

Afwachten en geduld oefenen. Én cámara lenta. Er zijn trouwens geen reeën op La Palma, dus ik zal te zijner tijd een nieuw geluksdier moeten kiezen.