Nog Veertien Nachtjes Slapen…

… en dan is het 30 september. In de nacht van 30 september op 1 oktober  is er de boxspring van het Grote Huis en slapen wij voor het eerst niet meer in het verschrikkelijke Boeddhahuisbed, waarop we het nu al ruim anderhalf jaar uithouden. We verheugen  ons al geruime tijd ernstig op deze luxe en op een ongestoorde nachtrust, zonder matrasveren in de rug en zonder het 24/7 blaffende kefhondje van de overburen.  Maar voor het zover is, moet er nog veel werk worden verzet…

Gisteren lukte het Ruud om, na een goede tip van Miguel,  met een PVCpijp het afzuigkapprobleem op te lossen. Door twee ‘scheve ringetjes’ uit te zagen en deze scheve ringetje als verbindingsstuk te plaatsen tussen de rechte delen van de pijp en het hoekstuk,  lukte het Ruud om zonder kleerscheuren de verbinding te maken tussen de Ikeakap en het afvoergat dat Gerardo destijds nog in de buitenmuur had aangebracht, inclusief de scheve hoeken aan de onderzijde en bovenzijde van het hoekstuk. Ik bewonder Ruud zeer. Hij is nog veel handiger dan dat ik al dacht.  De kap hangt prima nu en we hebben kunnen controleren dat hij het doet, want…

 

 

… sinds gisteren hebben we elektriciteit in het Grote Huis! Diego heeft alle stopcontacten in orde gemaakt, de meterkast afgewerkt en de verbinding met de bestaande netwerkstroomkast in het betonnen schuurtje aangesloten. Die bestaande verbinding is voldoende voor één huis. Later dit jaar moet er voor het hele terrein een super kostbare, nieuwe aansluiting met het stroomnetwerk worden aangelegd, om voldoende capaciteit voor (uiteindelijk en wellicht) vier huizen beschikbaar te hebben én te voldoen aan de belachelijk hoge bouwvoorschriften op dit vlak die gelden voor toeristische complexjes, als de onze.

 

Maar er is licht nu. En de koelkast doet het. En de afzuigkap werkt. En de kookplaat wordt warm, als je op de juiste tiptoetsen drukt… Beetje bij beetje komt het Grote Huis tot leven 🙂 .

 

Vanochtend begon Miguel met het schilderen van de buitenmuren. De kleur heet terra. Wit gemengd met een heel klein beetje rood. Op de onderste foto kan je goed zien hoe het verschil tussen ‘wit’ en ’terra’ eruit ziet.

 

Zodra Óscar op de bouwplaats aankwam, werd Miguel echter gesommeerd te stoppen met het buitenschilderwerk. Eerst moet alles binnen af worden gewerkt, zo luidden de orders. Miguel werd daarom aan  het witten gezet. Inmiddels is de allereerste kamer van het huis nu helemaal af. Zodra de aansluiting op het gemeentewaternet beschikbaar is, kunnen we hier starten met schoonmaken. Vanaf nu is deze kamer verboden voor bouwvakkers. Op gezag van Óscar en Miguel die beiden, en samen met ons, schoon genoeg hebben van steeds weer nieuwe zwarte vegen op pas gewitte muren.

 

Ook in badkamer werd vooruitgang geboekt. We wachten op de beschikbaarheid van Jesús. Hij moet het loodgieterswerk afmaken.

 

Maar de meeste vooruitgang werd misschien wel geboekt in de aanleg van het terras. Men is daar nu met vier man bezig om de fundering te graven en beton te storten. Omdat men tot over zevenen nog aan het werk was vanavond, heb ik er geen foto’s van kunnen maken. Komt morgen wel. José gaat morgen beginnen met het leggen van de eerste terrastegels, als ik alles goed heb begrepen.

Nog veertien nachtjes slapen in het Boeddhahuis…