Het was koud in Puntagorda in de voorbije week. De temperaturen kwamen niet boven de 17 graden uit, de zon liet zich niet of nauwelijks zien en het regende zelfs wat, af en toe. Niet fijn, als je net terug bent uit Nederland en van daar een stevig verkoudheidsvirus meebracht. Niet fijn, als je in een huurhuis zonder verwarming woont. Vooral Ruud is sinds afgelopen dinsdag flink ziek geweest. Onderstaand pakketje van de plaatselijke apotheek hield hem nog enigszins op de been.
Gelukkig is het weer sinds gisteren opgeknapt. De zon schijnt weer. Er staat weer een ‘2’ als eerste getal van de dagelijkse maximumtemperatuur genoteerd, zoals het hoort. Gisterenmiddag brachten we een paar uur door op onze finca in het ‘lentezonnetje’. Ruud, voor het eerst weer buiten, zat lekker in de zon bij te komen en te genieten van hoe goed zijn sproei-installatie wel niet werkt. Hij voelde zich nog steeds te slap om iets te doen. Intussen maakte ik van de gelegenheid gebruik om de resterende geitenmest te verdelen over de volwassen bomen op de bovenste twee ‘zuid-terassen’. De grote avocadobomen wisten niet wat hen overkwam. Ze hebben al jaren geen mest meer gehad.. Dit jaar zitten ze vol met vruchten. Die moeten alleen nog wel flink wat groeien.
We ontdekten dat de eerste sinaasappels weer klaar zijn voor de pluk. Onderstaande boom (bovenste foto) heeft de primeur. Hij staat op het tweede zuidterras, vlak onder ons toekomstige huis. Ook de andere bomen beginnen stuk voor stuk, elk in eigen tempo, geleidelijk weer oranje te kleuren. De lente komt er aan…, zo voelt dat. Tot eind juni hoeven we geen sinaasappels meer te kopen in de supermarkt.
Een rondje langs de bomen leverde de volgende ‘oogst’ op. Voelt nog altijd bijzonder om sinaasappels, citroenen, mango’s en een verloren avocado te kunnen halen uit je eigen tuin. Ik ben er nog steeds niet aan gewend, dus het zal altijd wel bijzonder blijven voelen.
De keukentafel in het Boeddhahuis ziet er nu zó uit (foto hierboven). Werk aan de winkel. Appeltaart, appelmoes, citroencake, mangochutney en guacomole maken. Dan heb je wat te doen op een verloren zondag, zal ik maar zeggen. De appels komen overigens uit de tuin van het Boeddhahuis. Daar hangt nog veel meer, voor ons onduidelijk, fruit dat we niet weg gegeten of verwerkt krijgen.
Intussen geraken de bermen van het betonweggetje, dat midden over onze boomgaard loopt, langzaam maar zeker steeds voller met bouwmaterialen (en bouwafval?). De mannen van Óscar gebruiken ons terrein een beetje als stapelplaats. Het ziet er allemaal niet zo fraai uit, maar Ruud en ik putten er ook hoop uit. Binnenkort gaan de bouwwerkzaamheden dan toch écht beginnen..
Afgelopen maandag hadden we weer een gesprek met Óscar over de bouwbegroting. Ruud en ik hebben wat bezuinigingen aangedragen die onze aannemer grotendeels heeft overgenomen. Tegelijkertijd heeft Óscar zelf ook ruimte op de begroting gevonden. Met een combinatie van minder zwembaden, goedkopere bouwmaterialen en een langere doorlooptijd van de bouw hebben we de financiële problemen die een paar weken terug opdoken met de kosten van de energietoevoer en de waterzuiveringsinstallatie wel weer zo’n beetje opgelost. Komende week zien we Óscar weer en zetten we naar verwachting de spreekwoordelijke punten op de spreekwoordelijke ‘i’s.
Het lijkt erop dat we tóch niet verplicht zijn om een nieuwe aansluiting met het elektriciteitsnet te laten aanleggen. Voorwaarde is dan wel dat we op een alternatieve wijze energie opwekken waarmee we continue stroomtoevoer voor de huizen kunnen garanderen. Dat moet lukken met het bedrag dat een aansluiting op het reguliere stroomnet zou gaan kosten. Ruud en ik zijn vast besloten om een installatie op zonne-energie te gaan doen, als we toch meer dan 20.000 euro kwijt zijn aan de stroomvoorziening. Óscar lijkt deze boodschap te hebben begrepen..
We hebben een datum geprikt. IJs en weder dienende, starten de mannen van Óscar op maandag 13 januari met het werk. Direct na de kerst en de (op La Palma) daarop volgende feestdagen van januari. Als het gaat zoals afgesproken, beginnen we dan ongeveer zeven maanden later dan gepland te bouwen.
Overigens is het vandaag dag 527 na vergunningsaanvraag. We wachten nog altijd op het zo belangrijke papiertje. Dát hadden Ruud en ik toch echt niet gedacht, toen we in februari deze kant op kwamen. Dat is misschien maar goed ook..