Lenticularis

Vandaag was er een soort  van weeromslag. Van een relatief koude week (temperaturen net op 20 graden, kan slechter eind oktober) maakte het weer in de loop van de dag een aanloop naar een verwachte nieuwe periode van warm weer. De temperatuur steeg op het einde van de dag naar een aangename 25 graden. Tegelijkertijd bleef boven het eiland de zon achter een wolkenlaag verscholen, terwijl boven de oceaan de hemel helder was. In de hogere luchtlagen stond een harde westen wind die de lucht van over de oceaan over de bergen blies. Daar krijg je déze bijzondere wolken van: lenticularis.

 

Ook op La Palma gaat de zomer nu langzaam over op de herfst. De herfst is de tijd van af en toe een regendag. Bijna altijd aan de andere kant van het eiland. Maar de herfst is ook de tijd van de mooie zonsondergangen. Vanavond hadden we er één te pakken. We zagen prachtige gekleurde wolkenluchten boven een spiegelende oceaan. Onderstaande foto’s maakte ik tijdens ons (bijna) dagelijkse hondenuitlaatrondje bij de finca, waarmee Ruud en ik als het maar even kan elke dag de werkdag proberen af te sluiten.

 

In het ‘echie’ nog veel mooier dan op de foto’s.

 

Vlakbij onze finca is een open veldje waar je prachtig om je heen kunt kijken. Over de oceaan in het westen en naar de wolkenhemel boven de bergen in het oosten en de heuvels in het noorden. En over de Matos, natuurlijk. De Matos is er altijd.

 

In je t-shirtje in de laatste week van oktober in de avond even voor achten. Stilte om je heen met alleen het ruisen van de wind en de zee in je oren. Het is buiten lekker warm, ruim boven de twintig graden. En dan  dit uitzicht. Het voelt nog steeds geweldig en went maar niet…

 

In de avondschemering hingen er nog steeds lenticularis-wolken  boven de bergen. Die kregen de meest prachtige kleuren in het licht van de ondergaande zon.

 

Er was om ons heen aan alle kanten zoveel moois te zien. Ruud en ik wisten niet waar we moesten kijken. Daar wordt een mens blij van.

 

Er is volgens mij  geen mooiere manier om het weekend in te gaan dan met een avondwandelingetje voor het eten,  met de honden,  tijdens de zonsondergang, op La Palma. Samen met Ruud.

1 gedachte over “Lenticularis”

Laat een antwoord achter aan Sonja Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven