Ruud en ik zijn weer voor even in Nederland. Als we in Nederland zijn hebben we het altijd erg druk voor ons gevoel. Natuurlijk zijn er alle mensen die we in korte tijd voor ons werk of voor ons plezier willen zien of moeten spreken. Maar belangrijker is het gevoel om voortdurend ‘op reis’ te zijn en niet ’thuis’. Thuis is op La Palma.
Het leuke is dat ik merk dat ik heel geleidelijk met andere, ‘vreemde’ ogen naar het landschap van Nederland begin te kijken. Veel dingen zien er best mooi uit in dit land. En als het je lukt om de medewandelaars die altijd en overal aanwezig zijn weg te denken (en ook weg te fotoshoppen, zoals op enkele foto’s hieronder), is de natuur ook hier echt heel erg mooi. Op een nazomerzondagmiddag in de eerste week van september, bijvoorbeeld.
Vanmiddag, zondagmiddag, maakten Ruud en ik een wandeling van zo’n tien kilometer door de bossen bij Austerlitz. We roken en zagen de Hollandse nazomer. De bladeren aan de bomen waren nog groen. De heide stond nog net in bloei. En er dreven klassieke witte septemberwolken onderlangs de soms blauwe, soms grijze lucht.
Austerlitz ligt vlakbij het dorp waar ik ben opgegroeid en waar we nu weer wonen, als we in Nederland zijn. Extra leuk om de omgeving van toen weer opnieuw te ontdekken.
We maakten een afwisselende wandeling. Door het bos. Over het heideveld. Langs meertjes en vennetjes. Door kleine zandverstuivingen. Het was druk! We konden merken dat we wandelden op de rand van de Randstad. Daar moesten we wel wat wegslikken. Als we wandelen zijn Ruud en ik liever helemaal alleen. Maar dat geldt misschien wel voor bijna iedereen.
Ik kon het uiteraard niet laten om foto’s te maken, tijdens de wandeling. En ze moeten ook maar op het blog. We hebben de nieuwe rubriek ‘In Nederland’ toegevoegd. Hier willen we laten zien hoe het voor ons is om tussen twee werelden heen en weer te pendelen en wat het met ons doet.
In Nederland begint het nieuwe TV-seizoen weer, net als de scholen en het harde werken. Binnenkort is het Prinsjesdag. De zomer is voorbij. Op La Palma beginnen de scholen ook weer. En bij het Cabildo begint men weer te schrijven en te schaven aan onze bouwvergunning, vast een stuk van 1.500 pagina’s. Maar de zomer is er nog niet voorbij. We hebben nog zo’n twee maanden voor de boeg. Daarna wordt het lente… Het is echt een fijn gevoel om af en toe nog even de loop van de seizoenen hier in Nederland mee te kunnen proeven, maar dan weer terug te kunnen naar het Land Zonder Winter.