Sinds vorige week vrijdag zijn we weer op La Palma. We kwamen samen met Michel, de broer van Ruud, op het eiland aan. Omdat het nog veel te vroeg was om in te checken in ons huisje besloten we een wat langere autotocht op weg naar dat huisje te maken. We reden over het noorden, van het vliegveld naar Puntagorda. En maakten onderweg een paar tussenstops om Michel ‘het noorden’ te laten zien.
Op de eerste van deze stops, even ten noorden van de hoofdstad Santa Cruz, zag ik de groene bergen verscholen in de wolken. Ik zag fel gekleurde huisjes afgetekend tegen het groene landschap. Ik zag een zwerm duiven boven de kleurige huisjes hun cirkels draaien door de lucht. En dagdroomde weg. Ik hoorde Ruud en Michel een tijdje niet meer praten want had last van een accuut ’thuisgevoel’. Helemaal begrijpen doe ik het nog steeds niet, maar dit eiland voelt gewoon erg goed, steeds weer als ik hier ben.
In bovenstaande schaal liggen de eerste sinaasappels die we in het ‘nieuwe seizoen’ hebben geplukt van onze bomen. We waren nog te vroeg eigenlijk. Het sap van de sinaasappels was nog erg zuur. Wel hele lekkere mandarijnen!
Het worden twee belangrijke weken voor ons plan. Als transavia ons terug brengt hopen we een aannemer te hebben gekozen en hopen we een huurhuis te hebben geregeld om in te kunnen wonen tot dat ons eigen huis is gebouwd.
Wat betreft de aannemers hebben we twee offertes ontvangen die passen binnen ons budget. Daar zijn we erg blij mee, natuurlijk. Met deze offertes hebben we voor het eerst een soort van ‘bewijs’ dat we onze plannen concreet kunnen maken en dat we niet twee jaar bezig zijn geweest met een…
…luchtkasteel. Dat voelt wel goed. Maar het blijft lastig om de goede aannemer te kiezen. We vragen en krijgen veel hulp van mensen om ons heen hier op het eiland. Van iedereen krijgen we stukjes informatie die nuttig zijn en ons inzicht vergroten. Maar uiteindelijk moeten we zélf een keuze maken. Lastig.
Wat betreft het huurhuis. Met het onverwachte overlijden van Miguel staan onze afspraken met hem over het huren van zijn ‘witte huis’ natuurlijk op losse schroeven. We gaan zoeken naar alternatieven en misschien dat we nog met de dochter van Miguel in contact kunnen komen.
Inmiddels hebben we gehoord dat we ons huis in Almelo begin januari definitief kunnen opleveren aan de kopers. Als al het andere goed afloopt, is dít…
…daarom ons uitzicht vanaf ergens halverwege februari 2019. Vrijwel elke avond. We verheugen ons er flink op. Deze zon ging onder op de avond van onze aankomst op het eiland.