Bovenbuurman

In de afgelopen periode hebben we kennisgemaakt met onze bovenbuurman. Onze bovenbuurman heet Miguel. Hij bezit het kavel boven ons en heeft hierop twee huizen verbouwd. De huizen zijn nu zo goed als gereed en hij wil ze gaan verhuren als vakantiewoningen, net zoals wij van plan zijn.

Vanuit zijn perspectief is het uiteraard niet handig dat wij op termijn gaan bouwen. Niet zozeer om de concurrentie die we hem gaan aandoen met het aanbod van onze vakantiewoningen; er is een behoorlijk gebrek aan goede vakantiewoningen op La Palma. De vraag overtreft het aanbod verre, door al het gedoe in Turkije, Tunesië, Egypte en in mindere mate Griekenland. Maar als wij aan het bouwen zijn, zorgt dat natuurlijk voor overlast bij ‘zijn’ gasten.

We hebben onze plannen met hem doorgesproken. Tot onze opluchting lijkt hij hier niet echt een probleem van te maken. Het hoort erbij. En hij had al een oplossing bedacht voor het huis dat het meest met onze overlast te maken zou krijgen.

We hebben van hem het aanbod gekregen om het huis dat direct boven onze eigen cuarto de apero is gelegen voor langere tijd te huren als onze eigen huizen gebouwd worden. Dat is een prima oplossing voor ons beiden. We zijn erg blij met dit aanbod.

 

Miguel loopt tegen de zeventig (denk ik). Hij vindt zichzelf in elk geval te oud voor al het geregel rond het beheren van zijn casas. Tegelijkertijd vindt hij (terecht) de kosten van de intermediairs die op dit gebied actief zijn veel te hoog. Daarom heeft hij ons gevraagd of wij op termijn zijn huisjes voor hem zouden willen beheren. We hebben hierover ideeën uitgewisseld en we zullen in februari verder praten.

 

Toen Ruud en ik dit voorjaar besloten dat we het kavel-dat-nu-onze-finca-is wilden kopen, fantaseerden we al over de mogelijkheid het leegstaande huis boven ons kavel te kunnen huren. Ongelooflijk dat dit nu wellicht mogelijk blijkt te zijn. Uhm… We moeten het nog wel eens worden over de prijs, maar ik denk dat we hier wel uit gaan komen.

 

Miguel heeft jaren lang in Zwitserland en in Engeland gewerkt. Hij spreekt goed Engels, wat vrij bijzonder is voor Palmero’s.  Onze eerste indruk is dat hij een prettige, vriendelijke man in de omgang is. Het is fijn om op zo’n manier welkom te worden geheten.

We zullen in elk geval in februari het witte huis gaan huren. We zitten dan bovenop onze finca. Letterlijk. Dat is een mooi vooruitzicht.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven