Ik schreef er gisteren al over. Tijdens ons korte verblijf in Nederland werkten de mannen van Óscar hard door aan het Grote Huis op onze finca. Ook woensdag en vandaag, donderdag, werd er stevig door gewerkt.
Het dakje boven de hal kwam af. Recht dit keer, dankzij Fernando2.
De schilder ging aan de slag met de plafonds van het nieuwbouwgedeelte. We zijn nog niet helemaal tevreden over het resultaat. Er zijn nog steeds Fernando1-prutswerk-latjes in de nok zichtbaar, die nog geen kleurtje hebben gekregen. Maar het plafond in de keuken ziet er nu zó uit en dat is een stuk beter dan dat het was, vinden wij. Nog even doorbijten bij Óscar en dan komt het vast goed allemaal.
Op maandag en dinsdag werden de ramen geplaatst en werden de openslaande terrasdeuren vanuit de logeerkamer/kantoorkamer in de muur gezet.
Er is een begin gemaakt met de betegeling van de doucheruimte. Er moet hier nog een plafond worden gemaakt. De vloertegels ontbreken nog, foutje van de leverancier…
Vanmiddag werden de resterende terrasdeuren geplaatst evenals de voordeur en de achterdeur in de hal van het huis.
En zo gebeurde het dat hedenmiddag, donderdag 27 augustus 2020, rond 17u15, zich het historische moment aandiende waarop Ruud voor het eerst met een sleutel de achterdeur van het slot moest draaien, voordat we naar binnen konden. Ruim twee jaar en tien maanden na de aankoopdatum van onze boomgaard.
Er is sprake van een huis! Hoewel de mannen hard werken, zal de opleverdatum van 31 augustus niet gehaald gaan worden. Er moet nog veel gebeuren. Stroomaansluiting, stopcontacten, de aansluiting op de waterleiding, de aansluiting van het riool op de tijdelijke poso, witten van de binnenmuren, afwerken en schilderen van de buitenmuren, het buitenwerk met de bogenmuur op de patio en de aanleg van de terassen, het bouwen van de twee veranda’s, het afdak boven de voordeur, en ik vergeet vast nog wat… Maar we zijn een heel eind gekomen nu. In de loop van september zullen we dan toch echt het Boeddhahuis gaan verlaten en inruilen voor het Grote Huis op onze finca.
Voor het meer dan nieuwsgierige thuisfront hieronder even wat foto’s. (Ma, morgen krijg je via facetime de beloofde rondleiding bij daglicht, vandaag lukte het niet…)
Zie hieronder: de keuken.
De woonkamer.
De logeerkamer, annex kantoor, annex opbergkamer, annex bedenk het maar.
De hal, met voordeur en achterdeur.
De ‘master bedroom’,
Het bouwwerk is een huis geworden. Je kunt het nu van alle kanten fotograferen en zien dat het een huis is. Dat voelt erg fijn, kan ik wel zeggen.
Het Grote Huis krijgt aan de buitenkant een kleurtje. Het wordt ‘Tierra’, de bovenste kleur van de beide proefvlakken op de foto hieronder.
Intussen levert Ikea allerlei bestelde en betaalde spullen niet, worden we elke dag gebeld door een robot van Movistar om de afspraak te maken die we nu al achttien keer gemaakt hebben terwijl er nooit iemand van Movistar komt opdagen, weten we inmiddels via de echte contacten met Movistar, waarvan de robot geen weet schijnt te hebben, dat de aansluiting op het snelle internet van Puntagorda wederom tot een flinke tegenvaller op de begroting zal gaan leiden met dank aan de bovenbuurvrouw, wachten we nog steeds op de begroting voor de aansluiting op het stroomnet en wachten we nog steeds op het verwerken van de wijziging van de omvang van ons kavel in het Registro, een wijziging die drie maanden geleden al na veel gedoe is doorgegeven door de notaris. Alles nodig voor het verkrijgen van een eventuele hypotheek, als we die nog zouden willen. Kortom: projectperikelen genoeg. Maar dat geeft niet. Vanmiddag liepen we tevreden met een brede grijns door de vertrekken van ons toekomstige huis 🙂 . Buiten was het veertig graden en smolten onze jongste avocadoplanten weg in de hitte. Binnen was het koel, mooi en beregezellig.
Gefeliciteerd met het bereiken van deze fase! Het resultaat van jullie niet aflatende doorzettingsvermogen en optimisme! Chapeau!
Dank je wel, Walter.
Het ziet er prachtig uit!!
Dank je wel Renata. En leuk om weer eens van je te horen!