Gladde Muren

In de afgelopen week is er hard gewerkt aan het grote huis, ondanks de regen. Het was dan ook druk op de bouwplaats. Soms waren er wel vijf man tegelijk aan het werk, en werden er dan ook nog bouwmaterialen afgeleverd.

Aan het begin van de week werden enkele van de buitenmuren gepleisterd door Jorge. Anderen deden de voorbereidingen hiervoor. De ruwe plekken op de muren werden door hen voorgesmeerd en er werd een soort van gaaswerk langs de randen van de muren bevestigd.

 

Ook een aantal van de binnenmuren in het nieuwbouwgedeelte van het huis werd gepleisterd. Er werden bekistingen voor de binnendeuren aangebracht en de gaten in de binnenmuren werden gedicht. Die gaten waren ontstaan bij het inslijpen van de geulen voor de elektriciteitsleidingen. In stilte hadden Ruud en ik ons afgevraagd hoe men dat in godsnaam weer op orde zou krijgen met die gaten,  en of we op die plekken nog wel veilig met onze koppen tegen de muur zouden kunnen aanlopen in de toekomst. Nou, de reparatie is helemaal gelukt. Men is er wél druk mee geweest.

 

Nu de muren glad zijn, ziet het huis er aan de buitenkant opeens al veel meer uit als ‘huis’. Dat geldt echter bepaald nog niet op alle plaatsen voor de binnenkant . De binnenmuren van de apero, het al bestaande gedeelte van het huis, werden deze week tot aan het dak afgemetseld. Niet op de foto te krijgen omdat het gebouwtje, nog zonder de toekomstige grote ramen, nu meer lijkt op een soort van donker binnenhuishol. Een ‘mancave’ noem je zoiets tegenwoordig in makelaars-taal in Nederland, heb ik onlangs van een andere blogschrijver geleerd. Hieronder zie je de enige ruimte van onze mannengrot waar na het dichtmetselen van de binnenmuren nu nog rechtstreeks een streepje daglicht te zien is; in de toekomstige zitkamer is het nog een ongelooflijke puinhoop, zoals je kunt zien.

 

De loodgieter kwam de waterleidingen aanleggen. De leidingen komen allemaal direct onder de vloer te liggen. Als er ooit iets mis gaat in die leidingen, moet de vloer eruit. Daar denken we maar niet aan.

 

Fernando, de timmerman,  begon dinsdag vol goede moed aan het dak van het halletje tussen de twee hoofdgebouwen. Ruud en ik waren blij verrast. Maar. Er ging iets mis in de maatvoering van het hout. Onze Ruud die toch wel stiekem toezicht op alles houdt, ook al lacht hij daar meestal vriendelijk bij,  zag hem ‘prutsen’  en  dacht er zwijgend het zijne van. Je moet je er natuurlijk niet meteen mee gaan bemoeien, als iets niet gaat zoals het zou moeten gaan. Woensdagochtend had Fernando al het dinsdagwerk weer verwijderd, zonder uitleg aan ons wat er mis was gegaan. Gedurende de rest van de week hebben we hem niet meer op de finca gezien. Maar het regende… Het loopt niet fijn met de ingehuurde timmerman. We houden het scherp in de gaten.

 

Op vrijdag in de namiddag zag het grote huis er uit als hieronder.

 

We krijgen er elke week een beetje ‘meer’ huis bij. Ruud en ik zijn ondanks alle strubbelingen rond de timmerman best blij met de voortgang. Óscar houdt vol dat het huis half augustus wordt opgeleverd. Wel is het zo dat hij Jorge vanaf maandag voor twee maanden op een ander project gaat inzetten. Dát vinden we jammer.