Zomervakantie!

Afgelopen vrijdagavond begon onze zomervakantie. Twee weken lang hoeven we bijna niet te werken. Daar waren Ruud en ik stiekum erg aan toe, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Twee weken lang gaan we doen wat we altijd deden op het eiland, toen we nog in Nederland woonden. Twee weken lang geen deadlines te halen, geen dagenlange klussen op de finca en geen zorgen over vergunningen.

Uiteraard begon onze vakantie op vrijdagavond bij Flor de Lotus, de moeder aller pizzeria’s. Wereldberoemd in hééél Puntagorda.

 

We hebben flink mazzel met het weer tijdens onze vakantie. Het is nu echt hoog zomer op het eiland. Overdag is het warm en ook in de nacht komt het kwik niet onder de 17 graden. Dat geeft wel een fijn zomers gevoel.

Op zaterdagmiddag fietsten we op onze e-bikes naar de haven van Puntagorda. Vanuit het Boeddhahuis 10km heen en 10km terug. Zeven honderd meter dalen. Zeven honderd meter klimmen. Fluitend. In de sportstand.

 

In  het haventje was het druk zomers. Ook veel Palmero’s hebben vakantie in augustus. Veel van de weekendhuisjes waren bezet en er lagen flink wat motorbootjes voor anker in de puerto. Je kunt er zwemmen in een klein natuurbad (als de oceaan tenminste rustig is, wat vandaag het geval was). Ruud en ik bewaarden onze zwembroeken voor de maandag. Na een half uurtje klommen we de trappen weer op en fietsten we omhoog, terug naar het dorp.

 

Op zaterdagavond zagen we deze prachtige zonsondergang vanaf de plek van ons toekomstige keukenraam.

 

Op zondag deden we niks. Luieren, computeren, in de zon zitten, met de honden spelen in het Boeddhahuis. Hoewel ons huurhuis geen zwembad heeft en geen direct zicht heeft over de oceaan is het toch een super vakantiehuis. In de namiddag moest Ruud de bomen water geven op de finca. Ik maakte in de tussentijd nog wat resterend werk af.

Maandag werd een stranddag op het strand bij de haven van Tazacorte. Hadden we nog nooit gedaan, het strand bij Tazacorte. Meestal zoeken we iets stillers. Maar. Voor herhaling vatbaar. Het was er leuk. En het was super om in de oceaan te zwemmen zonder branding-met-keien. We vonden een plek onder een rieten strandparasol. Zelfs Ruud heeft niet hoeven smeren! Hij houdt af en toe wel van een gokje.

 

In de namiddag vertrokken we naar het noorden. Ooit hadden we tijdens een wandeling van El Tablado naar Roque del Faro (en weer terug) een strandje ontdekt, in de diepte. Dat strandje wilden we nu gaan verkennen. La Fajana, vlakbij het gehucht Franceses. Niet te verwarren met het complex La Fajana op de noordoostpunt van het eiland, waar een groot natuurzwembad is uitgehouwen in de rotsen.

Het noorden van La Palma is prachtig, zeker op een mooie heldere dag als op deze maandag. De autorit vanuit Tazacorte was al de moeite waard. Met muziekjes van Manu Chao, REM en Amadou & Mariam hard aan en de autoramen open. Maar in de afdaling naar het La Fajana werd het landschap pas echt adembenemend.

 

We kwamen uit op een prachtige plek. Een klein gehuchtje, pal aan de kust, bijna op zeeniveau, te midden van oude bananenplantages. Bij 27 graden een fijne plek om een beetje rond te dwalen. Maar een strand hebben we er niet aangetroffen. Wel een rots- en keienkust, waar je het water van de oceaan kunt aanraken. Te gevaarlijk om te zwemmen.

 

In de avond natuurlijk buiten ons eten opeten. (Maar dat doen we tegenwoordig bijna altijd al – da’s normaal geworden). Nog dertien dagen te gaan 🙂