Het is zaterdag. Poetsdag. Het hele Boeddhahuis is gestofzuigd en de stenen vloeren zijn gedweild en nog nat. We kunnen dus niet naar binnen. Tijd voor een momentje onder de zon. Met de ipad. Onder mijn favoriete palmboom.
Zo’n momentje ‘quality-time’ ziet er ongeveer zó uit:
En dan is dít het uitzicht. Geen ander geluid dan de wind en wat gekoer van duiven. Er schijnt een lekker zonnetje, niet te warm, niet te koud. Dit alles in de eerste week van maart. Daar wordt een mens blij van.
Ook de Drie Musketiers genieten met volle teugen van het voorjaar.
Die vloer moet maar GOED drogen. Kán even duren…
We worden met het blog jaloerser
Dat is nou ook weer niet de bedoeling… Ik zal binnenkort over iets ‘vervelends’ schrijven. Maar we hebben het hier erg naar ons zin!